Nauczyłem się chodzić w cieniu, Żeby nikt nie widział. Nauczyłem się płakać w ciszy, Żeby nikt nie słyszał. Nauczyłem się żyć w ukryciu, By nikt nie dostrzegł moich słabości. Zacząłem milczeć by nikt nie pytał. Dlaczego? Bo dzisiaj, otwartość szkodzi czasem bardziej, niż zwyczaj ufania bez granic.
Autor: Nicole Gajek
Interpretacja:
Ten wiersz wyraża uczucia samotności, ukrywania emocji i obawy przed otwartością wobec innych ludzi. Mówca opisuje, że nauczył się poruszać w cieniu i płakać w ciszy, aby nikt nie zauważył jego słabości. Wewnętrzna bolesność i brak zaufania sprawiają, że zaczyna milczeć, aby uniknąć pytań innych ludzi.
Autor podkreśla, że dzisiaj otwartość może czasami przynieść więcej szkody niż korzyści. Być może miały miejsce złe doświadczenia, które skłoniły mówcę do ukrywania swoich prawdziwych uczuć i unikania zaufania innym. W świecie, gdzie nie wszyscy są zainteresowani szczerą komunikacją i gdzie nie zawsze można oczekiwać wsparcia, wybranie ukrycia i milczenia może wydawać się bezpieczniejsze.
Wiersz ten ukazuje wewnętrzną walkę między pragnieniem bycia otwartym i zaufania innym, a lękiem przed odrzuceniem i zranieniem. Mówca wybrał samotność i ukrycie jako strategię przetrwania, ale jednocześnie sugeruje, że ta strategia ma swoje ograniczenia i może prowadzić do większej izolacji i braku autentyczności w relacjach międzyludzkich.
