Kiedyś nowy przyjdzie dzień beze mnie, I wschód słońca. Gdy powietrze wedrze się przez ramy okna, niosąc cichą pieśń anioła z wiadomością z nieba, anioł imię twe zawoła i zaśpiewa tak: Gdy tęsknota cię dopadnie, oczy w pełni łez nabiorą, A ból serce twe nawiedzi, bijąc smutkiem w duszę twoją Daj emocjom upust wszelki. Nie bój płakać się maleństwo, każdy człowiek czasem cierpi. Potem przyjdzie dzień beze mnie. Zachód słońca. Gdy cień w nocy wedrze się przez ramy okna, Pomyśl więc czy warto było tęsknić do przeszłości. Nadszedł czas by zapomnieć i pożegnać przykrości.
Autor: Nicole Gajek
Interpretacja autora:
Ten tekst wydaje się opowiadać o pewnej przemianie, przejściu przez trudności emocjonalne i potrzebie poradzenia sobie z tęsknotą i smutkiem.
W pierwszej strofie opisany jest nowy dzień, gdy autor nie będzie już obecny. Wschód słońca symbolizuje nowy początek i możliwość odrodzenia. Powietrze, które wtacza się przez okno, przynosi ze sobą delikatną pieśń anioła, który przekazuje wiadomość z nieba. Anioł woła imię adresata i śpiewa mu, że gdy tęsknota go ogarnie i łzy zaleją oczy, a ból nawiedzi serce, powinien dać upust swoim emocjom i nie bać się płakać. Przekazuje, że każdy człowiek czasem doświadcza cierpienia.
W drugiej strofie opisany jest kolejny dzień, gdy autor już nie będzie obecny. Tym razem jest to zachód słońca, który może symbolizować zakończenie pewnego etapu lub procesu. Cień, który wdziera się przez okno w nocy, może oznaczać trudności i smutki, które pojawiają się w życiu. Autor zachęca do zastanowienia się, czy warto było tęsknić za przeszłością. Nadszedł czas, aby zapomnieć i pożegnać przykrości, co sugeruje konieczność przejścia do przodu i odpuśczenia przeszłych bóli.
Tekst wydaje się skłaniać do akceptacji zmian, wyrażenia emocji i poradzenia sobie z trudnościami. Przesłanie sugeruje, że każdy doświadcza cierpienia, ale istnieje możliwość przekształcenia go i pozostawienia przeszłości za sobą, otwierając się na nowe początki.
