Tworząc sztukę daje wiele, niczym praca przywileje, to on stara się powierzyć, dar emocji,uczuć, przeżyć. Lecz w ich oczach małostkowy, nikły i nieludzki. Mówią, że w swym świecie żyje nie istnieje, w górę bije. Nonszalancją razi w oczy a z nudą to się droczy i ciągle tworzy. To artysta. Dość zmysłowy, człowiek bardzo przebojowy. Symbol lekkiej duszy, nieporządku. Mimo, że dziwakiem bywa Nic nie szkodzi bo ma to, czego inni dziś mieć nie mogą - prawdę, oryginalność oraz bycie sobą.
Autor: Nicole Gajek
Interpretacja:
Wiersz opisuje artystę i jego twórczość, a także sposób, w jaki jest postrzegany przez innych. Tworząc sztukę, artysta oddaje wiele – swoje emocje, uczucia i doświadczenia. Jednak w oczach niektórych może być widziany jako małostkowy, nieistotny i nieludzki. Mówią, że artysta żyje w swoim własnym świecie, niezauważalnym przez innych, ale z determinacją dąży do tworzenia.
Artysta jest opisany jako niezależny i pełen nonszalancji. Mimo że może być czasem traktowany jako dziwak, to nie ma to dla niego znaczenia, ponieważ posiada coś, czego inni nie mają – prawdę, oryginalność i autentyczność. Przez to artysta symbolizuje lekkość duszy i niekonwencjonalność.
Cały wiersz ukazuje artystę jako osobę niezależną od konwencji społecznych, która wyraża się poprzez twórczość i pozostaje wierna sobie. Przesłanie wiersza może być interpretowane jako zachęta do doceniania i szanowania artystycznej wrażliwości oraz akceptacji różnorodności twórczości.