Na pewnej kartce testament mój spiszę.
Na nic Wam zmory i poróżnienie zdane,
Bo będziecie mieli tam wszystko spisane.
Opiszę swe życie, myśli sumienia oraz małe z życiowej przygody wspomnienia.
Będziecie to czytać prawie jak książkę,
Zostawię po sobie tą jedyną pamiątkę.
Lecz, kiedy przyjdzie ten dzień ostateczny,
Uwierzcie, że płacz będzie zbyteczny.
Bo gdy sięgniecie po tę książkę testamentem zwaną,
Zauważycie, że zostawiłam Wam pamiątkę niezapomnianą.
Autor: Nicole Gajek
Interpretacja autora:
Wiersz ten wyraża intencję autora, który zapowiada, że spisze swój testament na pewnej kartce. Zaznacza, że nie warto się martwić o kłótnie i nieporozumienia, ponieważ wszystko zostanie tam szczegółowo opisane. Testament ten będzie zawierał opis życia, myśli sumienia oraz drobne wspomnienia z przygód życiowych.
Autor zapewnia, że czytając ten testament, czytelnicy będą mieli wrażenie, że czytają prawdziwą książkę. Testament ten będzie jedyną pozostawioną przez autora pamiątką. Jednakże, gdy nadejdzie ostateczny dzień, autor zapewnia, że płacz będzie zbędny. Kiedy czytelnicy sięgną po tę książkę, zauważą, że zostawiła ona niezapomnianą pamiątkę.
Interpretacja tego wiersza wskazuje na pragnienie autora, by zostawić po sobie coś trwałego i niezapomnianego. Testament stanowi symboliczne odzwierciedlenie jego życia i uczuć. Autor chce zapewnić swoich bliskich, że choć odchodzi, to pozostawia im ważną pamiątkę, która będzie przypominać o nim i o jego doświadczeniach. Wiersz odzwierciedla też akceptację autora dla nieuchronności śmierci i potrzebę godnego odejścia.
